• Koło Szkolnych Literatów

          • Wiersze

          •  

             

             

            Każdy może być poetą! Naprawdę!

            Czy wiecie, co to jest wiersz czarny? My nie wiedzieliśmy, a oto na zajęciach okazało się, że jesteśmy poetami! Stworzyliśmy wiersze czarne! Wystarczyły kolorowe czasopisma, gazety i czarne markery! I oto nasze dzieła. Na razie przedstawiamy Wam dwa utwory. Więcej pojawi się niedługo.

            ...
             
            Na końcu Santocka,
            gdzie rosną mchy,
            kwiaty i krzaki, pachnące bzy.
            Tam, gdzie wzrok nie sięga,
            tam, gdzie można zagrać w grę Jenga.
            Tam, gdzie ludzie nie docierają,
            ponieważ się ociągają.
             
            (Miło mi, że o tym piszę, bo akurat ogórki kiszę).
             
            A gdy słońce wstanie,
            skończy się ociąganie..
             
             
             
            Karolina Lonska klasa 5a

             

            Zmrok

            Wieczorem stoi na straży,

            jednak im ciemniej na zewnątrz,

            tym bardziej widać.

             

            Skoro nie jest zasłoną,

            co ze słońcem i ciepłem?

            Julia B., klasa 5 d

             

             

             

            Zaufanie

             

            Od tego roku nie widzę potrzeby zaufać.

            Wyjście z domu i brak zaufania.

            Drzwi zamykały się i otwierały...

             

            Hania Z., klasa VI d

             

             

             

            Wojny

            Mój kraj jest w ruinie,

            kryzys, konflikt.

            Piękne miejsca zmieniają się w wymarłe miasta.

            Mieszkańcy muszą uciekać,

            tyran zgotował im prawdziwe piekło,

            zostali opuszczeni przez świat.

            Widziałem wszystko.

            Patrząc dziś na to,

            mogę szczerze powiedzieć:

            to najgorsze, przez co do tej pory

            przechodził mój kraj.

            Julia Z., kl. VI a

             

             

            A tak powstawały wiersze :-)       koło literackie.zip

            Jak barwna potrafi być jesień, przekonaliśmy się podczas tworzenia o niej wierszy.

             

             

            Złocista jesień

             

            Jesień już się zbliża,

            Więc płaszczyk czas ubrać,

            Bo jak deszcz Cię zmoczy,

            To jak mokra kura do domu będziesz kroczyć.

             

            Do domu błota naniesiesz,

            Mama Cię skrzyczy,

            I będziesz musiał sprzątać,

            Zamiast tańczyć z przyjaciółmi w kałużach błota.

             

            Gdy już posprzątasz,

            Mama każe wziąć prysznic,

            Niestety nie tamten w deszczu,

            Lecz pod zwykłym prysznicem.

             

            Gdy idziesz do łóżka,

            Spoglądasz w okno,

            Widzisz kupki złocistych liści,

            Mieniących się w blasku księżyca.

             

            Przypominasz sobie kałuże błota na dworze,

            Złociste liście mieniące się w blasku księżyca,

            Drzewa bez liści.

            Pamiętaj tylko, że to wszystko, to uroki jesieni.

             

            Milena B., kl. V c

            Z jesienią za pan brat

            Dzieci od rana liście kolorowe łapią,

            Żeby do domu przynieść je łopatą.

            Babcia szybko je wysuszy,

            A z dziadkiem pójdziesz na grzyby i zmarzną ci uszy.

            Gdy przyjdziesz do domu, mama pyszny jabłecznik ci da.

            Ty szybko zjesz i pójdziesz spać.

            Rano poranek cię przywita

            I zauważysz, że jesień cię wita!

            Pójdziesz do szkoły, zobaczysz przyjaciół,

            Pouczysz się trochę, potem pobiegniesz szybko do wszystkich lasów.

            Zobaczysz pełno liści i w mig zauważysz, że u zieleni bram,

            Jesteś z jesienią za pan brat…

             

            Malwina S., kl. 6a

             

            Kolorowa jesień

            Kolorowa jesień, jesień kolorowa,

            Jak kto woli, do zabawy nie przymusza.

            Kolorowe listki z drzewa już spadają,

            Do jesiennych zabaw serdecznie zapraszają!

            Kurteczki pora już założyć .

            W kolorową strefę powoli już wpadamy

            I czapeczki na głowy wkładamy.

            Deszczyk już zaczyna kropić,

            Biegnij, więc do domku

            By się dziś nie zmoczyć

            I radości poznać chwile.

             

            Natalka K., kl. VI a

             

            Kolorowa Jesień

             

            Kolorowa jesień już kroczy i swym urokiem wszystkich zaskoczy.

            Piękne liście maluje i wszystkich nimi posypuje.

            W parku znajdziesz ich mnóstwo - raz pomarańczowych, raz żółtych.

            Jeśli lubisz zbierać liście, to do parku pędź i jesienią się

            Ciesz!

             

            Zuzia D., kl. VI a

             

            Jesień

            Gdzie się schowała jesień?

            Może chodzi boso po lesie?

            Cichutko na paluszkach,

            W sadzie zbiera śliweczki i jabłuszka.

            Powita wiatrem leciutko,

            Mgłę, co przyniosła raniutko.

            Z drzewa zrzuciła na ziemię

            Wielkie kasztany jak kamienie.

            Tańczy wśród liści różnokolorowych:

            Żółtych, złotych i brązowych.

            Liście lecą w górę, w dół,

            Zasłoniły świata pół.

             

            Julka Z., kl. VI a

             

            WIERSZE CZARNE

             

            Pudła

             

            Na tle szarych ścian pudła,

            w Internecie aktorskie miniatury.

            Trzeba mieć dystans,

            zdobyć się na odwagę.

            Zaprzeczenia,

            z zasadą grać trzeba,

            jakie to dziwne.

             

                                                 Zofia G., kl. 6 c

             

             

             

             

            Winorośl

             

            Sadzona jesienią,

            okryta na zimę kopczykiem ziemi,

            wiosną dwa wyraźne pąki.

            Osadzona na trzonie

            bez względu na zaplanowaną w przyszłości formę.

             

                                                     Emilia P., kl. 6c

             

             

             

            Kwiaty

             

            Kwiaty girlandowe – symbol miłości,

            kwiaty pomarańczy – symbol niewinności.

            Na Wyspach Brytyjskich

            zioła odgonią od zakochanych

            złe moce.

                                                                                       Zuzanna M., kl. 6 c